كعبه اهل ولايت، دارالشفاي دردمندان، پايگاه عاشقان و دلسوختگان، حريم امن الهي، جلوه گاه عنايات امام زمان ارواحنا له الفداء ميعادگاه منتظران و شيفتگان قائم آل محمدصلي الله عليه و آله و سلم پناهگاه بلاديدگان و مصيبت زدگان و چشم اميد ايرانيان...
فقط اين را مي دانم كه هر بار توفيق خاكبوسي آن درگاه با عظمت را داشته ام خيل عظيمي از مشتاقان و دلدادگان تو را اي امام غايب، ديده ام كه عاشقانه در حال راز و نياز بوده اند و با شور و اشتياق فراوان و با تسبيح هاي رنگارنگ نماز زيارتت را با خلوص نيت و بعضاً همراه با اشك و آه و ناله در غم فراغت اي يوسف زهرا سلام الله عليها زمزمه كرده اند و همه آن جماعت حاضر براي سلامتي وجود نازنين و تعجيل در فرجت دستان دعايشان رو به سوي آسمان بلند بود... راستي كي مي آيي اي امام مهرباني ها؟!
نيمه شعباني ديگر از راه مي رسد و امام حاضر ما همچنان غايب است، اي كاش مي دانستيم كه اين فراغ كي به پايان مي رسد و اي كاش مي دانستيم پايان اين انتظار چه زماني است؟
گفتم انتظار! چه واژه سخت و دشواري، كلمه اي كه خود جمله اي كامل است، چرا كه اگر عاشق باشيد و چشم به راه و منتظر، آن وقت است كه معني انتظار را مي فهميد و آن وقت است كه پي مي بريد ناله هاي سوزناك عشاق براي چيست؟
در زمان غيبت امام مهرباني ها، جاي شكر اين موضوع باقي است كه گرچه عاشقان و منتظران چشم به راه ظهور هستند، اما نايب بر حق امام عصر ارواحنا له الفداء در بين ما هستند و با كلام نافذ و اثرگذار خود اين اميد را براي عاشقان فراهم مي سازند كه به دنبال راهكارهاي تحقق حكومت عدل مهدي موعود و زمينه سازي براي ظهور منجي آخرالزمان باشند.
در روزگار كنوني كه دنياي اسلام دستخوش تغيير و تحولات اساسي و بنيادين است و كشورهاي اسلامي به نوعي در موج بيداري و عدالت خواهي با حاكمان مستبد خود دست به گريبانند، تنها مسئله اي كه مي تواند روح آرامش و آسايش را به مسلمانان و شيعيان بدهد وجود مبارك ولي فقيه زمان است.
در اين گزارش به نقش ولايت فقيه در زمان غيبت و چگونگي بسترسازي براي ظهور منجي عالم بشريت حضرت مهدي ارواحنا له الفداء مي پردازيم.
