شیعۀ امامیه به تبع ادلّۀ قطعی ، معتقد به امامت امام زمان (ع) از سال 255 تا کنون است. این اعتقاد مستلزم آن است که امکان داشته باشد شخصی بیش از هزار سال عمر کرده باشد . این لازمه برای برخی از اهل سنّت گران آمده است . می گویند : چگونه ممکن است شخصی این مقدار عمر کند . اینان در حقیقت از آن جهت که اصل اعتقا د به امامت و مهدویت شیعه را قبول ندارند . مسألۀ طول عمر را بهانه قرار داده اند تا اصل عقیدۀ به مهدویت شیعه را زیر سؤال ببرند .
سائح علی حسین مغربی می گوید: « اهل سنّت نظریه بقا و زنده ماندن مهدی (ع) بیش از هزار سال تا هر زمان که خدا بخواهد را مورد انتقاد قرار داده اند ،ومی گویند : عمری به این مقدار هرگز در بین بشر مرسوم نبوده و دلیلی نیز از شرع بر آن وجود ندارد » .
همان گونه که دکتر احمد محمود صبحی اعتقاد به طول عمر امام زمان (ع) نزد شیعۀ امامی قرار داده است . او می گوید: « زنده ماندن مهدی بیش از هزار سال جای تردید دارد ، و این خود موجب سست کردن عقیده به مهدویت از ریشه و اسا س است » .