مقصود از امکان علمی آن است که ادعا کنیم برخی از امور که امکان علمی نداشته و نمی توان با وسایل مدرن و پیشرفته امروز آن را عملی ساخت ، به لحاظ قوانین علمی هیچ گونه قاعده و قانونی که مانع وقوع و تحقق آن باشد وجود ندارد . در مورد طول عمر انسان نیز چنین است .
برنارد شو می گوید: « از اصول علمی ثابت نزد تمام علمای بیولوژی آن است که عمر انسان ممکن نیست که برای او حدّ ثابتی باشد ، طول عمر مسأله ای است که حدّ نمی پذیرد».
وایز من دانشمند معروف آلمانی می گوید: « هیچ تلازمی بین مرگ و قوانین طبیعی نیست؛ زیرا ما در عالم طبیعت ، عمری می بینیم که بین یک لحظه تا خلود علی الدوام پایین و بالا می رود ...» .
فلوکر فیزیکدان معروف می گوید: « حدّ طبیعی عمر انسان ششصد سال است » .
روجر پیکن دانشمند انگلیسی آن را به هزار سال رسانده است .
دکتور کیلور دهاوز آمریکایی می گوید: « علم طبّ می تواند قیدها و حدودی را که مانع از طول عمر انسان است با کمک دانش تغذیه از بین ببرد . ما امروز امیدواریم که بر خلاف عمر پدران و اجدادمان به چنین طول عمری دست یابیم » .
پروفسور اتینگر می گوید: « نسل جدید همان گونه که به سفرهای فضایی ایمان آورد ، در آینده ای نه چندان دور ایمان خواهد آورد که خلود انسان در حیات دنیوی امر بعیدی نیست ؛ زیرا با پیشرفت تکنولوژی که امروز مشاهده می کنیم می توان عمر انسان را در قرن آینده به هزاران سال رساند » .
دیمند وبرل از اساتید دانشگاه جونس هبکنس می گوید: تمام اجزای اصلی انسان بدون استثنا با امتحان به اثبات رسیده که قابل خلود است ، ویا حدّ اقلّ قابل عمری طولانی از این مقدار است ... » .
