زندگی در آخِرُالزّمان
با توجه به ویژگی ها و نشانه هاي یاد شده و سخنان بزرگان دین، سیماي زندگی در آخِرالزمان را می توان این گونه ترسیم کرد:
1. دین در آخِرُالزّمان
روز به روز عوامل فراوانی، گوهر تابناك دین را در هاله اي از غبار فرو می برند از این رو در جوامع انسانی همواره دین رو به
کمرنگ شدن می رود و خرافه ها و انحراف هاي فراوانی، گریبان گیر آن می شود، تا این که وقتی حضرت مهدي (عجل الله تعالی فرجه الشریف) قیام کرده، غبار از چهرة دین برگرفت، همگی گمان می کنند این دین جدیدي است که آن حضرت آورده است. امیرمؤمنان علی (علیه السلام) این حقیقت را اینگونه بیان فرمود:
اي مردم! به زودي زمانی بر شما خواهد رسید که اسلام چونان ظرف واژگون شده، آنچه در آن است ریخته می شود. (25)
2. مردان آخِرُالزّمان
آزمایش هاي خداوند متعال براي زنان و مردان یکسان است؛ ولی پاره اي از روایات، به ویژه در بارة مردان نقل شده است، آن گونه که در برخی روایت ها سخن از زنان به میان آمده است.
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
مردي را می بینی هنگامی که یک روز بر او گذشته و گناه بزرگی انجام نداده است از قبیل فحشا، کم فروشی، کلاهبرداري و یا شرب خمر بسیار غمگین و اندوهگین می شود. (26)
3. زنان آخِرُالزّمان
امام علی (علیه السلام) فرمود:
در آخِرُالزّمان و نزدیک شدن رستاخیز که بدترین زمان ها است، زنانی آشکار می شوند که برهنه و لخت هستند؛ زینت هاي خود را هویدا می سازند، به فتنه ها داخل می شوند و به سوي شهوت ها می گرایند. به لذت ها می شتابند، حرام هاي الهی را حلال می شمارند و در جهنم جاودانه خواهند بود. (27)
نیز ن.ك: اشراط الساعۀ، رجعت، خروج دابۀ الارض، نزول عیسی، خروج یأجوج و مأجوج، آستانۀ قیامت.
منبع: فرهنگ نامه مهدویت
نویسنده: خدامراد سلیمیان
پی نوشت:
1-سوره واقعه (56): 13، 40، 49
2-،« أَنَّهُ یَأْتِی فِی آخِرِ الزَّمَانِ نَبی»، محمد باقر مجلسی، بحارالانوار، ج 26 ، ص 199 ، ح 12 ؛ همچنین ر.ك: محمد بن احمد قرطبی، تفسیر قرطبی، ج 4، ص 306 ؛ محمد بن جریر طبري، تفسیر طبري، ج 1، ص 557
3-ر.ك: نگارنده، بازگشت به دنیا در پایان تاریخ.
4-،« لاتَذهَبُ الدُّنیا حَتّی یَلِیَ اُمَّتِی رَجُلٌ مِنْ اَهلِ بَیْتِی یُقالُ لَهُ المَهْدِي»، شیخ طوسی، کتاب الغیبۀ، ص 182 ، ح 141 . نیز ر.ك: سنن ترمذي، ج 4، ص 505 ؛ مسند احمد، ج 1، ص 377 ؛ ابن ابی شیبه، المصنف، ج 15 ، ح 19484
5،« لَو لَمْ یَبْقَ مِنَ الدُّنیا اِلَّا یَوْمٌ واحِدٌ لَطَوَّلَ اللّهُ ذلک الیَومَ حَتی یَبْعَثَ اللّهُ رَجُلًا مِنّی »-شیخ طوسی، کتاب الغیبۀ، ص 46 . نیز ر.ك: شیخ صدوق، کمالالدین و تمام النعمۀ، ج 1، ص 317 ، ح 4؛ ابن شهرآشوب، المناقب، ج 2، ص 227 ؛ سنن ابی داود، ج 4، کتاب المهدي، ح 4282
6- برگرفته از: دایرة المعارف قرآن کریم، مدخل آخرالزمان، علی معموري، ص 119 124 (با تصرف).
7- محمد (47): 18
8- انبیا (21): 1
9-یَأتِی عَلَی النَّاسِ زَمانٌ…دینُهُم دَراهِمُهُمْ وَ هَمُّهُمْ بُطُونُهُمْ وَقِبلَتُهُمْ نِساؤُهُمْ یَرکَعُونَ لِلرَّغِیفِ وَیَسْجُدُونَ لِلدِّرْهَمِ حیارَي سُکاري لا مُسلِمینَ وَ لا نَصاري محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج 71 ، ص 166 ، ح 31 ؛ ر.ك: صحیح مسلم، ج 1، ص 131
10- مریم (19): 37
11- انعام (6): 65
12-یا عَلی اَعجَبُ النَّاسِ اِیمانا وَ اَعْظَمُهُمْ یَقیناً قَوْمٌ یَکُونُونَ فِی آخِرِالزَّمانِ لَمْ یَلْحَقُوا النَبِی وَحُجِبَ عَنْهُم الحُجَّۀُ فَآمَنُوا بِسَوادٍ عَلَی بَیَاضٍ شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج 4، ص 366 ؛ همو، کمالالدین و تمام النعمۀ، ج 1، ص 288 ، باب 25 ، ح 8
13- یونس (10): 50
14-سبأ (34): 51
15-نحل (16): 1
16- اسرا (17): 81
17-زخرف (43): 61
18-نساء (4): 159
19-نمل (27): 82
20-انبیا (21): 96
21- نمل (27): 83
22-نور(24): 55
23-اعراف(7): 128
24- انبیا(21): 105؛ اعراف (7): 137؛ قصص (28): 5
25- « أَیُّهَا النَّاسُ سَیَأْتِی عَلَیْکُمْ زَمَانٌ یُکْفَأُ فِیهِ الْإِسْلَامُ کَمَا یُکْفَأُ الْإِنَاءُ بِمَا فِیه »، سیّد رضی، نهج البلاغه، خطبه 103
26-وَرَأَیتَ الرَّجُلَ اِذَا مَرَّ بِهِ یَوْمٌ وَلَمْ یَکْسِبْ فِیهِ الذَّنبَ العَظِیمَ مِنْ فُجُورٍ اَوْ بَخْسِ مِکْیالٍ اَوْ مِیزانٍ اَوْ غِشیَانِ حَرامٍ اَوْ شُرْبِ مُسْکِرٍ کَئیباً حَزِیناً، محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج 8، ص 40 …
27-یَظْهَرُ فِی آخِرِالزَّمانِ وَاقتِرَابِ السَّاعَۀِ وَهُوَ شَرُّ الَازمِنَۀِ نِسْوَةٌ کَاشِفاتٌ عَارِیاتٌ مُتَبَرِّجاتٌ مِنَ الدِّینِ دَاخِلاتٌ فِی الفِتَنِ مَائِلاتٌ اِلَی الشَّهَواتِ مُسرِعاتٌ اِلَی اللَّذَّاتِ مُستَحِلّاتٌ لِلْمُحَرَّمَاتِ فِی جَهَنَّمَ خَالِداتٌ، شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج 3، ص 390