آقا بیاد یا آقا نیاد؟
شب نیمه شعبان که یه جورایی با شب قدر برابری داره خیلی قشنگه....
قشنگ تر هم میشه وقتی که آقامون شب ولادتشون هست...
اما تو این شب تو خیابونا و کوچه ها چی میگذره؟؟؟؟
شاید نیازی به توصیف نباشه چون خودتون دیدین ولی میگم تا شاید با گفتنش مرهمی باشه...
شب نیمه شعبان عروسی پسر یکی از دوستان پدرم بود الحمدلله فضای مراسم به دور از هر گونه بزن و برقصی بود....
ولی تو خیابونا...توی کوچه ها.... به قول بخشی از کتاب سید مهدی شجاعی مردم به جای اینکه مشتاق دیدار آقاشون باشن (که تو ظاهر اینطور بود) اصلاً مشتاق نبودن...
چرا؟
چون پرچم یا صاحب الزمان توی کوچه نصب کرده و زیر همون پرچم با موسیقی حرام می رقصه
و تعدادی دختر هم برای تماشای اون آقایان ایستادن و مشغول گذراندن لذت لحظه ای هستن با بدترین وضع حجاب... (سه حرام در یک لحظه اون هم با حساب گذری)
این یعنی آقا نیا.... داری میگی آقا نیا...
آقا بیاد استغفرالله رقصیدن تورو ببینه؟؟؟
تو این دو هفته مردمی که ریختن تو خیابون چند بار سیلی زدن در گوش آقا؟؟؟
چقدر گناه در ملأعام؟؟؟
خجالت نمی کشیم؟؟؟
شرم نمی کنیم؟؟
حیا نمی کنیم؟؟؟
با این همه افتضاح بازم میگیم آقا بیا!!!!!!!!!
"اگر ما با بلندترین صدا فریاد بزنیم: «آقا بیا» اما تو دلمون نیامدنشون رو ترجیح بدیم، یا حضور و ظهور، ایشون رو مزاحم منافع خودمون بدونیم، آقا دلمون رو می بینند و صدای دلمون رو می شنوند، نه فریاد های بی پایه و اساسمون رو.
ما هنوز تکلیفمون رو با خودمون و آقا روشن نکردیم. ما هنوز به آداب حرف زدن با آقا مؤدب نشدیم، چطور به خودمون اجازه میدیم که با این هیاهو و غوغا، آمدنشون رو طلب کنیم؟"
