احمد
از نام هاي حضرت مهدي (عجل الله تعالی فرجه الشریف)
در برخی روایات، غیر از نام محمد، نام هاي دیگري نیز براي آن حضرت یاد شده است؛ از جمله می توان به نام احمد اشاره کرد. شیخ صدوق روایتی از امیر مؤمنان علی (علیه السلام) نقل کرده که در بارة دو نام آن حضرت چنین فرمود:
«یَخْرُجُ رَجُلٌ مِنْ وُلْدِي فِی آخِرِ الزَّمَان …لَهُ اسْمَانِ اسْمٌ یَخْفَی وَ اسْمٌ یَعْلُنُ فَأَمَّا الَّذِي یَخْفَی فَأَحْمَ دُ وَ أَمَّا الَّذِي یَعْلُنُ فَمُحَمَّدٌ»
مردي از فرزندان من در آخرالزمان خروج می کند…براي او دو نام است: نامی پنهان و نامی آشکار. اسمی که پنهان است، احمد است و نامی که آشکار است، محمد. [1]
نیز از پیامبر (صلی الله علیه و آله) نقل شد که فرمود:
«إِنَّهُ یُبَایَعُ بَیْنَ الرُّکْنِ وَ الْمَقَامِ اسْمُهُ أَحْمَدُ وَ عَبْدُ اللَّهِ وَ الْمَهْدِيُّ فَهَذِهِ أَسْمَاؤُهُ ثَلَاثَتُهَا» همانا با او بین رکن و مقام بیعت می شود. نام او احمد است. …[2]
افزون بر روایت هاي یادشده می توان با استفاده از روایاتی که آن حضرت را همنام پیامبر (صلی الله علیه و آله) دانسته نیز این نام را براي آن حضرت مسلم دانست.
پی نوشت:
1. شیخ صدوق، کمالالدین و تمام النعمۀ، ج 2، ص 653 ، ح 17
2. شیخ طوسی، کتاب الغیبۀ، ص 454
منبع: فرهنگ نامه مهدویت، خدامراد سلیمیان