امام صادق علیه السلام مى فرمايد: حضرت قائم دو غيبت دارد: يكى كوتاه و ديگرى طولانى است. در غيبت نخست، از مكان حضرت كسى آگاه نيست، مگر شيعيان خاص و در غيبت دوم، مكان وى را نمى داند، مگر مواليان خاص آن حضرت.[1]علامه مجلسى در شرح اين حديث مى نويسد: منظور از موالى خاصه، خادمان و خاندان و فرزندان وى هستند، يا سى نفرى كه همواره همراه حضرت ان.[2]
ملا صالح مازندرانى مى نويسد: منظور از خاصه موالى، حواريون حضرت هستند.[3]
فيض كاشانى در وافى خاصه موالى را به خدمه حضرت تفسيركرده و تصريح مى كند كه شيعيان در دوران غيبت، به آن حضرت دسترسى ندارند.[4]
[1] کافي ج1 ص340
[2]مرآة العقول ج 4، ص 52.
[3]شرح کافي ج6 ص245
[4] وافي ج2 ص416
