موضوع امام مهدي‏عليه السلام از موضوعاتي است که روايات بسياري درباره آن در اختيار ماست به گونه‏اي که درباره مراحل مختلف زندگي آن حضرت همچون ولادت، دوران کودکي، غيبت صغري و کبري، علائم ظهور و روزگار ظهور و حکومت جهاني، به طور جداگانه احاديثي از پيشوايان ديني موجود است. چنانکه درباره خصوصيات ظاهري و اخلاقي آن بزرگوار، ويژگي‏هاي دوران غيبت او و فضيلت و پاداش منتظران ظهورش مجموعه ارزشمندي از روايات داريم و جالب اينکه بسياري از اين روايات هم در کتاب‏هاي شيعه و هم در کتاب اهل سنت نقل شده است و تعداد زيادي از احاديث مربوط به امام مهدي‏عليه السلام «متواتر» است.

گفتني است که يکي از ويژگي‏هاي قابل توجه امام مهدي‏عليه السلام آن است که همه معصومان‏عليهم السلام درباره آن حضرت سخنان نغزي ايراد فرموده‏اند که مجموعه‏اي از معارف آگاهي‏بخش را فراهم کرده است و از اهميت فوق‏العاده قيام و انقلاب آن پرچمدار عدالت حکايت مي‏کند. مناسب است در اينجا از هر يک از آن پيشوايان بزرگ روايتي را نقل کنيم:

پيامبر گرامي اسلام فرمود:

خوشا به حال آن که مهدي‏عليه السلام را ببيند و خوشا حال آن که او را دوست بدارد و خوشا حال کسي که امامت او را باور داشته باشد. [1] .

امام علي‏عليه السلام فرمود:

«منتظر فرج [آل‏محمد] باشيد و از رحمت خدا نااميد نگرديد به راستي که محبوبترين کارها نزد خداوند بزرگ، انتظار فرج است. [2] .

در لوح فاطمه زهراعليها السلام [3] آمده است:

«... سپس به خاطر رحمت بر جهانيان سلسله اوصياء را به وجود فرزند امام حسن عسکري‏عليه السلام تکميل خواهم کرد؛ کسي که کمال موسي و شکوه عيسي و صبر ايوب را داراست.... [4] .

امام حسن مجتبي‏عليه السلام در ضمن روايتي، پس از بيان برخي از مشکلات زمان بعد از رسول خداصلي الله عليه وآله وسلم فرمود:
خداوند در آخر الزمان مردي را برمي‏انگيزد... و او را به وسيله فرشتگان خود پشتيباني مي‏کند و يارانش را حفظ مي‏کند... و او را بر تمامي ساکنان زمين چيره مي‏سازد... او زمين را از عدالت و روشنايي و دليل آشکار پر مي‏سازد... خوشا حال آن که روزگار او را ببيند و سخن او را بشنود. [5] .

امام حسين‏عليه السلام فرمود:

«... خداوند به وسيله او [امام مهدي‏عليه السلام] زمين را زنده مي‏کند پس از آن که مرده باشد و به وسيله او آئين حق را بر تمامي دين‏ها پيروز گرداند هر چند مشرکان را خوش نيايد. براي او غيبتي است که گروهي در آن از دين باز مي‏گردند و گروهي ديگر بر دين استوار مي‏مانند... همانا آن که در غيبت او بر اذيّت‏ها و تکذيب‏ها شکيبايي کند؛ مانند کسي است که پيش روي رسول خداصلي الله عليه وآله با شمشير جهاد کرده باشد. [6] .

امام سجادعليه السلام فرمود:

کسي که در دوران غيبت قائم ما بر دوستي ما ثابت قدم باشد خداوند پاداش هزار شهيد از شهداي بدر و احد به او عنايت فرمايد. [7] .
امام باقرعليه السلام فرمود:

زماني بر مردم مي‏آيد که امامشان غايب شود پس خوشا حال آن‏ها که در آن زمان بر امر [ولايت] ما ثابت بمانند... [8] .

امام صادق‏عليه السلام فرمود:

براي قائم‏عليه السلام دو غيبت است يکي از آنها کوتاه مدت و ديگري بلند مدت است. [9] .

امام کاظم‏عليه السلام فرمود:

امام [مهدي‏عليه السلام] از ديدگان مردم پنهان مي‏شود ولي ياد او از دل‏هاي مؤمنان فراموش نمي‏شود. [10] .

امام رضاعليه السلام فرمود:

وقتي [امام مهدي] قيام کند زمين به نور [وجود] او روشن گردد و آن بزرگوار، ترازوي عدالت را در ميان مردم قرار دهد؛ پس کسي به ديگري ستم نخواهد کرد. [11] .

امام جوادعليه السلام فرمود:

قائم ما آن کسي است که [مردم] بايد در زمان غيبت، انتظار ظهور او را داشته باشند و چون قيام کرد به فرمان او گردن نهند. [12] .

امام هادي‏عليه السلام فرمود:

امام پس از من فرزندم حسن و پس از او فرزندش «قائم» است آن که زمين را پر از عدل و داد کند چنان که پر از ستم و جور شده باشد. [13] .

امام حسن عسکري‏عليه السلام فرمود:

سپاس خداي را که مرا از دنيا نبرد تا آن که جانشين مرا به من نشان داد. او از نظر آفرينش و اخلاق، شبيه‏ترين مردم به رسول خداست.... [14] .