امام سجاد عليه السلام روايت مى كند كه رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «هنگامى كه پسرم جعفربن محمد...متولد شد، نام او را «صادق» بگذاريد چرا كه به زودى از نوه هاى او شخصى به نام جعفر، ظهور مى كند و به دروغ ادعاى امامت مى كند، از اين رو نام او جعفر كذاب است.(منظور از جعفر كذاب، يكى از فرزندان امام هادى عليه السلام است كه به دروغ ادعاى امامت كرد، و با طاغوتيان همكارى مى نمود.)
ابو خالد كابلى مى گويد: «به امام سجاد عليه السلام عرض كردم، امام بعد از شما كيست؟» فرمود پسرم محمد است كه علم را مى شكافد، و بعد از او جعفر است كه نامش در آسمان، «صادق» مي باشد.
عرض كردم: چرا تنها نام او صادق (راستگو) است با اينكه همه شما صادق هستيد؟
فرمود: پدرم، از پدرش نقل كرد كه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «هنگامى كه پسرم جعفربن محمد متولد شد، نام او را صادق بگذاريد، زيرا نام پنجمين فرزند او (پسر امام هادى عليه السلام) جعفر است، كه به دروغ ادعاى امامت مى كند، از اين رو در نزد خداوند، به نام جعفر كذاب است...»
بنابراين از آنجا كه امام صادق عليه السلام همنام فرزند ناخلف امام هادى، جعفر است، براى اينكه بين اين دو نفر بر اثر تشابه اسمى، اشتباهى رخ ندهد، امام ششم به عنوان جعفر صادق، ناميده شد، و اين نام را رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم براى او انتخاب كرد و اين انتخاب پيام آور آن است كه امام صادق عليه السلام در گفتار و رفتار و همه شيوه هاى زندگى راستگو و درستكار است.
نام اصلى امام صادق عليه السلام «جعفر» است، واژه جعفر معانى متعدد دارد، يكى از آن معانى، نام نهرى است در بهشت، از اين رو امام باقر علیه السلام نام او را جعفر نهاد چرا كه وجود پربركت او همچو آب زلال نهر بهشت، حياتبخش و پر ثمر است .