امام صادق عليه‏السلام فرمود:
«... و رجال کأن قلوبهم زبر الحديد، لا يشوبها شک في ذات الله، أشد من الحجر، لو حملوا علي الجبال لازالوها... کأن علي خيولهم العقبان يتمسحون بسرج الامام يطلبون بذلک البرکة و يحفون به، يقونه بأنفسم في الحروب و يکفونه ما يريد.
رجال لا ينامون اليل، لهم دوي في صلاتهم کدوي النحل، يبيتون قياما علي اطرافهم، و يصبحون علي خيولهم، رهبان بالليل، ليوث بالنهار. هم أطوع له من الأمة لسيدها کالمصابيح... کأن قلوبهم القناديل و هم من خشية الله مشفقون، يدعون بالشهادة و يتمنون أن يقتلوا في سبيل الله، شعارهم: يا لثارات الحسين!
اذا ساروا يسير الرعب امامهم مسيرة شهر، يمشون الي المولي ارسالا، بهم ينصر الله امام الحق....» [1] .
ياران مهدي و هسته مرکزي آنان بزرگ مرداني هستند که دلهايشان بسان پاره آهن است.
در ايمانشان به خدا و وعده‏ي او، ذره‏اي ترديد ندارند و ايمانشان از کوه سخت‏تر است. اگر بر کوهها يورش برند، آنها را نابود مي‏سازند. چابک و چالاک بسان عقاب، بر مرکبهاي خويش سوارند و در عشق به حضرت مهدي ارواحنا له الفداء چنانند که زين مرکب او را براي تبرک جستن مسح مي‏کنند و بر گرد يار حلقه مي‏زنند و در فراز و نشيبها و پيکارها او را بسان جان شيرين با همه‏ي وجود محافظت مي‏کنند و هر دستوري دهد او را بسنده‏اند و به انجام رساننده.
بزرگ مرداني هستند که شبها را نمي‏خوابند و بسان انبوه زنبوران کندوي عسل تا صبحگاهان زمزمه‏ي نيايش و مناجاتشان گوش را مي‏نوازد. شبها را شب زنده‏داري مي‏کنند و شيران روز و در فرمانبرداري و اطاعت از سالار خويش هيچ ترديد و چون و چرا ندارند، آنان بسان چراغهاي روشنگرند... دلهايشان بسان مشعلهاي پرنوراست و از ترس و خشوع در برابر خدا هراسانند. از خداي خويش طلب شهادت مي‏کنند و آرزوي مرگ در راه خدا را مي‏کشند و شعارشان: «يا لثارات الحسين!» است.
هنگامي که به حرکت درمي‏آيند، امواج رعب و وحشت از برابر آنها مي‏گريزد، به سوي سالارشان به سرعت مي‏شتابند و خداوند به وسيله‏ي اينان، آن پيشواي راستين بشريت و آن اصلاحگر بزرگ جهاني را، ياري مي‏نمايد. [2]

---

 
[1] بحارالانوار، ج 52، ص 308.
[2] برگرفته از کتاب امام مهدي از ولادت تا ظهور، سيد محمد کاظم قزويني.