مدهوش صبح «صادق»یم

سپیده صبح صادق، دمیده از سمت اشراق مدینه! لعل لب فرشتگان، مترنم از نوای خوش بشارت است؛ بشارت آمدن کودکی از تبار صالحان و هادیان!
فرشتگان، سر از حجره‏های آسمان برآورده‏اند تا رد روشن شهاب جعفر صادق علیه‏السلام را تا کهکشان دامان پاک و پر ستاره «ام فروه»، بدرقه کنند. دشتی از اقاقیا و داوودی، تا پای خانه پرنور باقرالعلوم صف کشیده‏اند و چشم دوخته‏اند بر جمال بی‏مثال گل تازه دمیده‏اش.
شور و شوق، به سماع آمده است در دیدگان خیس شیعیان علی. امشب، نور سینایی صادق، بر قلب طور مدینه تابیده است و عاشقان ولایت، مدهوش جلوه پرفروغ و ربانی اویند.
فاطره ذبیح‏زاده