در برخی روایات فریقین اشاره شده که حضرت با اکراه با مردم بیعت می کند و یا اینکه مردم با اکراه با او بیعت می کنند . قتادة از رسول خدا (ص) نقل کرده که فرمود : « مهدی از مدینه به سوی مکه خروج می کند ، مردم از او می خواهند که از بینشان خروج کند ، پس با او بین رکن ومقام در حالی که کراهت دارد بیعت می کنند ... » .
زراره از امام صادق (ع) نقل کرده که فرمود : « به اسم قائم ندا داده می شود ، پس او می آید و پشت مقام قرار می گیرد . به او گفته می شود : به تحقیق به اسم تو ندا داده می شود ، منتظر چه چیزی هستی ؟ دست او گرفته شده ، با او بیعت می شود . زراره می گوید : الحمد لله ، ما می شنیدیم که قائم (ع) با کراهت بیعت می کند (می شود ) و وجه استکراه او را نمی دانستیم ، ولی دانستیم این استکراهی است که گناهی در آن نیست » .
ممکن است مقصود به استکراهی که حضرت نسبت به بیعت مردم دارند این باشد که از آنجا مظلومان از آن حضرت تقاضای رفع ظلم می کنند لذا حضرت از روی تواضع در ابتدا استکراهی از خود نشان می دهند .
خصوصاً آنکه این کار باید به اذن و اراده و مشیّت خداوند صورت پذیرد .