شهری در روم باستان بوده که به دست یونانیان در سال300 پیش از میلاد مسیح علیه السلام بنا شده و هم اکنون جزو قلمرو کشور ترکیه است. این شهر، در روزگار قدیم از جهت ثروت، علم و تجارت، یکی از سه شهر بزرگ کشور روم محسوب می شد. دارای موقعیتی سرسبز، نهرهای آب خوش گوار و مرکز تجارت آسیای غربی و نزد یونانیان به انطاکیه زیبا و ملکه شرق مشهور بود. مسیحیان از شهر انطاکیه با وصف شهر خدا، شهر شاهی و مادر شهرها یاد می کردند؛ زیرا نخستین شهری بود که اهل آن همگی به حضرت مسیح علیه السلام و به دین نصارا گرویدند. پولس و برنابا (دو تن از حواریون حضرت عیسی علیه السلام ) آن جا به تبلیغ اشتغال داشتند. شهر انطاکیه پیش از اسلام، محل درگیری بین قوم ها و پیروان ادیان یهود، نصارا و بت پرستان بوده است.
در روایات مهدویت این شهر مورد توجه واقع شده است. شاید ذکر «انطاکیه» در روایات مهدوی، وجود رابطه تنگاتنگ بین حضرت مهدی رحمه الله و مسیح علیه السلام است.
در روایات مربوط به حضرت مهدی رحمه الله، آن محل، بعنوان سرزمینی معرفی شده است که حضرت مهدی رحمه الله پس از ظهور، از غاری در آن سرزمین، تورات و انجیل را بیرون می آورد و با یهود و نصارا با آن استدلال می کند. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «تورات و انجیل را از سرزمینی که انطاکیه نامیده می شود، بیرون می آورد»[1] و به وسیلة آن کتاب ها، با مسیحیان و یهودیان به استدلال می پردازد و سرانجام، بسیاری از آنها اسلام می آورند».[2]
پی نوشت:
[1]. شیخ صدوق، علل الشرایع، ج1، ص161، ح3؛ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج51، ص25.
[2]. «…یَسْتَخْرِجُ التَّوْرَاةَ وَ سَائِرَ کُتُبِ اللَّهِ مِنْ غَارٍ بِأَنْطَاکِیَّةَ فَیَحْکُمُ بَیْنَ أَهْلِ التَّوْرَاةِ بِالتَّوْرَاةِ وَ بَیْنَ أَهْلِ الْإِنْجِیلِ بِالْإِنْجِیلِ وَ بَیْنَ أَهْلِ الزَّبُورِ بِالزَّبُور…»، ر.ک: نعمانی، الغیبة، ص237، ح26.
*منبع: فرهنگ نامه مهدویت، خدامراد سلیمیان.
