اخیار
برخی از یاران برجستۀ حضرت مهدي (علیه السلام) در عصر ظهور از عراق را اخیار می نامند.
اخیار در لغت به معناي نیکان، برگزیدگان، نیکوکاران [1] و انسان هاي نیک رفتار است. در فرهنگ مهدوي گروهی از یاران خاص حضرت مهدي (علیه السلام) و از جمله 313 تن هستند که از عراق به آن حضرت می پیوندند و بین رکن و مقام با ایشان بیعت می کنند؛ اخیار نامیده می شوند.
امام باقر (علیه السلام) در این باره فرمود:
سیصد و چند نفر به شمار اهل بدر با قائم بین رکن و مقام بیعت می کنند. در بین آنان نجبا از اهل مصر، ابدال از اهل شام و اخیار از اهل عراق می باشند.… [2]
پی نوشت:
1-دهخدا، لغتنامه، أخیار.
2-«یُبَایِعُ القائِمَ بَیْنَ الرُّکْنِ وَالمَقَامِ ثَلاثُمِائَۀٍ وَ نَیِّفٌ عِدَّةُ اَهلِ بَدْرٍ فِیهِمُ النُّجَباءُ مِنْ اَهْلِ مِصْرَ وَالَابْدالُ مِنْ أَهلِ الشّامِ وَالَاخْیارُ مِنْ اَهْلِ العراق»، . . . شیخ طوسی، کتاب الغیبه، ص476، ح 502.
منبع: فرهنگ نامه مهدویت، خدامراد سلیمیان
اخیار
در خواست عضویت جهت دریافت ایمیل
|
 |
|
|
|
Could not add IP : Data too long for column 'user_agent' at row 1
