از نظر شيعه، مسأله مهدويت و نويد ظهور مهدى موعود ارواحنا له الفداء، يكى از مسايل بسيار حياتى اسلام به شمار مى رود و به اندازه اى اهميت دارد كه اعتقاد به ظهور حضرت، در رديف وقوع قيامت، و تكذيب و تصديقش در رديف تكذيب و تصديق رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم مى باشد.

از نظر شيعه، مهدويت يك مسأله كهن و ريشه دار است و سابقه آن به نخستين روزهاى طلوع فجر اسلام و دوران رشد شخص نبى اكرم صلی الله علیه و آله و سلم برمى گردد.

به اعتقاد شيعه، علاوه بر آيات متعددى كه در قرآن كريم وارد شده و پيشوايان دينى آن ها را به وجود مقدس مهدى موعود تفسير كرده اند، صدها حديث معتبر و متواتر از حضرت رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم و جانشينان آن حضرت صادر شده كه در آن هاصفات، خصوصيات و جزئيات زندگى آن منتظر موعود و اين كه پس از تولد دو بار غيبت خواهد داشت و پس از غيبت طولانى ظهور خواهد كرد و با تشكيل حوادث واحد جهانى، جهان را پر از عدل و داد خواهد نمود، بيان شده است.

شيعيان بر اساس روايات عقيده دارند كه مهدى موعود ارواحنا له الفداء، سرى از اسرار حق و آخرين برگزيده الهى است كه پس از تولد از نظرها غايب شده است و پس از مدت زمانى طولانى ظهور مى نمايد و او حجة الله، خليفة الله و بقية الله است.

مهدى موعود ارواحنا له الفداء از نسل پاك پيامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم و از على و زهرا علیه السلام و نهمين نفر از فرزندان امام حسين و فرزند بلا فصل امام حسن عسكرى علیه السلام است. شيعيان دوازده امامى عقيده دارند كه حضرت مهدى ارواحنا له الفداء، همنام و هم كنيه پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم و هم اكنون زنده است و هنگامى كه خداوند اجازه ظهورش دهد قيام مى كند و زمين را پر از عدل و داد مى نمايد.

شيعيان طبق وعده هاى انبياى سلف علیه السلام و نويدهاى كتب مذهبى، و وعده هاى صريح قرآن كريم عقيده دارند كه: آن گاه كه اخلاق و معنويت از ميان بشر رخت بربندد و ظلم و ستم فراگير شود و اسباب ظهور مهيا گردد، حضرت مهدى ارواحنا له الفداء به فرمان حق قيام مى كند.

با آمدنش هيچ حكومت باطلى روى زمين باقى نمى ماند . مرزهاى جغرافيايى ميان كشورها برداشته مى شود، مظامر شرك و كفر و بى عدالتى از بين مى روند، عدالت اجتماعى تأمين مى گردد، هر حقى به صاحب حق مى رسد و در سراسر جهان، تنها يك نظام حكومت مى كند و آن نظام عادلانه اسلام و احكام نجات بخش آسمانى قرآن كريم است. [1]