درباره امنيّت راهها در حكومت حضرت مهدى(عج) روايات بسيارى رسيده است كه به گفتن چند روايت بسنده مىكنيم:
پيامبر اكرم(ص) مىفرمايد: «حكومت مهدى(عج) به گونهاى است كه دو زن شبانه حركت كرده، مسافرت مىكنند و از بىعدالتى و ستم هراسى ندارند». [1]
نيز آن حضرت مىفرمايد: «به يقين خداوند، اين امر (دين خود) را به پايان مىرساند؛ بهگونهاى كه شخص سواره در شب از صنعا به حضرموت مسافرت مىكند و جز خدا، از كسى ترس ندارد». [2]
شايد گفتن نام اين دو سرزمين به لحاظ داشتن بيابانهاى ترسناك باشد كه گاهى از آن بهمفازه تعبير شده است و به دليل تفأل زدن به پيروزى و جان سالم به در بردن از آن بيابانهامىباشد.
امام باقر(ع) مىفرمايد: «به خدا سوگند، ياران مهدى آن اندازه مىجنگند تا خدا به يگانگى پرستيده شود و به او شرك نورزند و تا آنجا كه پيرزنى سالخورده و ناتوان از اينسوى جهان به آن سوى رهسپار شود و كسى متعرّض او نشود». [3]
شخصى از حضرت صادق(ع) پرسيد: چرا آرزوى ظهور حضرت قائم(ع) را داشتهباشيم؟ آيا در دوران غيبت مقام والايى داريم؟ حضرت فرمود: «سبحان اللَّه! آيادوست ندارى كه امام، عدالت را در جهان بگستراند و امنيّت را در راهها برقرار كند وباحكم منصفانه با ستمديده رفتار نمايد و به او يارى رساند؟» [4]
يكى از ياران امام صادق(ع) مىگويد: روزى ابوحنيفه نزد امام صادق(ع) آمد. حضرت خطاب به او فرمود: «اين آيه كه مىفرمايد: (سيروا فيها ليالى و أيّاماً آمنين؛ [5]
در زمين شبانه روز سير كنيد در حالى كه در امان باشيد.)» درباره چه سرزمينى است؟»
ابوحنيفه گفت: گمان دارم بين مكه و مدينه باشد.
حضرت به يارانش رو كرد و فرمود: «آيا مىدانيد كه مردم در بين اين راه، مورد تعرّض راهزنان قرار مىگيرند و اموال آنان به غارت برده مىشود و افراد امنيّت ندارند و كشته مىگردند؟»
اصحاب پاسخ دادند: آرى، چنين است و ابوحنيفه سكوت كرد.
حضرت بار ديگر از او پرسيد: «اين آيه كه خداوند مىفرمايد: (و من دخله كان آمناً؛ [6]
هركس در آن وارد شود، در امان خواهد بود). درباره كدام نقطه از زمين است؟»
ابوحنيفه گفت: كعبه است.
امام فرمود: «آيا مىدانى كه حجاج بن يوسف ثقفى كعبه را براى سركوبى ابنزبير به منجنيق بست و او را كشت. آيا او در جاى امن بود؟»
ابوحنيفه سكوت كرد و ديگر سخن نگفت.
چون او از جلسه بيرون رفت؛ ابوبكر حضرمى به حضرت عرض كرد: فدايت شوم!
پاسخ اين دو پرسش چيست؟
امام صادق(ع) فرمود: «اى ابابكر! مراد از آيه اوّل، همراهى با قائم ما اهل بيت است. نيز سخن خداوند كه فرمود: "هر كس در آن وارد شود در امان است" يعنى كسى كه دست بيعت به او دهد و در بيعت حضرتش وارد شود و از ياران و اصحاب حضرتش گردد، در امان خواهدبود».
على بن عقبه از پدرش نقل مىكند: روزگارى كه حضرت قائم ظهور مىكند، به عدالت حكم مىنمايد و ستم در حكومتش برچيده مىشود وبه سبب وجود آن حضرت راهها و جادهها امن مىگردد. [7]
قتاده مىگويد: حضرت مهدى(عج) بهترين انسانهاست... . در زمان او زمين از چنان امنيّتى برخوردار مىگردد كه زنى به همراه پنج زن ديگر، بدون همراه داشتن مردى، به حج مىروند و از چيزى ترس ندارند. [8]
عدى بن حاتم مىگويد: به يقين روزى فرا مىرسد كه زنى ناتوان، به تنهايى از حيره (در نزديكى نجف) به زيارت خانه خدا مىرود و از كسى جز خدا نمىترسد. [9]
1. المعجم الكبير، ج8، ص179.
2. المعجم الكبير، ج4، ص72؛ جامع الاصول، ج7، ص286؛ بيهقى، سنن، ج9، ص180.
3. عياشى، تفسير، ج2، ص62؛ نعمانى، غيبة، ص283؛ تفسير برهان، ج1، ص369؛ بحارالانوار، ج52، ص345؛ ينابيعالمودّه، ص423؛ الشيعة و الرجعه، ج1، ص380.
4. مفيد، اختصاص، ص20؛ عياشى، تفسير، ج1، ص64؛ نعمانى، غيبة، ص149؛ بحارالانوار، ج52، ص144؛ اثباتالهداة، ج3، ص557؛ در بحارالانوار، «ينصر المظلوم» به جاى «ينصف المظلوم» آمده است؛ ر. ك: الفائق، ج4، ص100.
5. سباء (34) آيه 18.
6. آل عمران (3) آيه 97.
7. علل الشرائع، ج1، ص83؛ نورالثقلين، ج3، ص332؛ تفسير برهان، ج3، ص212؛ بحارالانوار، ج52، ص314.
8. ابنحمّاد، فتن، ص98؛ ابنطاووس، ملاحم، ص69؛ عقدالدرر، ص151؛ القول المختصر، ص21.
9. فردوس الاخبار، ج3، ص491.
ب) امنيّت راهها
در خواست عضویت جهت دریافت ایمیل
|
 |
|
|
|
Could not add IP : Data too long for column 'user_agent' at row 1
